Pistolet Makarov

Pistolet Makarowa PM (ros. Пистолет Макарова ПМ) – radziecki pistolet samopowtarzalny.

W 1945 roku w Związku Radzieckim ogłoszono konkurs na nowy pistolet służbowy, mający zastąpić używany dotychczas pistolet TT. Nowy pistolet miał być przede wszystkim mniejszy i lżejszy oraz bardziej niezawodny (i to w różnych warunkach) i celniejszy. Założeniem było również zachowanie dotychczasowej zdolności rażenia. W konkursie propozycję swoją przedstawił m.in. Nikołaj Makarow. Jego projekt pistoletu samopowtarzalnego najlepiej przeszedł próby poligonowe i w 1951 roku został przyjęty do uzbrojenia Armii Radzieckiej jako „9 mm PM” (Pistolet Makarowa).  Stał się również służbowym pistoletem radzieckiej milicji. Natomiast nabój 9 × 18 mm Makarowa stał się standardowym nabojem pistoletowym w państwach Układu Warszawskiego. Mimo że nabój ma podobne parametry do niemieckiego 9×18 mm Police, nie jest z nim wymienny. Oprócz Związku Radzieckiego PM został również przyjęty w Chinach, Bułgarii i w NRD (Ernst Thaelman Fabrik), gdzie produkowany był na licencji.

Konstrukcja broni wzorowana jest na Walterze PP, choć np. mechanizm samonapinania został w Makarowie uproszczony. Pistolet działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Zastosowano mechanizm spustowy typu Double Action z kurkiem zewnętrznym. Pistolet ma nastawny bezpiecznik ze skrzydełkiem z lewej strony, w tylnej części zamka zabezpieczający przed przypadkowym strzałem. Jest on jednocześnie zwalniaczem napiętego kurka. Wszystkie elementy pistoletu, z wyłączeniem okładzin, wykonane są ze stali. Zatrzask magazynka znajduje się w spodniej części chwytu.

Niewątpliwą zaletą pistoletu Makarowa była łatwość jego obsługi oraz wytrzymałość. Pistolet uchodzi również za niezawodny. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych pojawiła się nowa wersja pistoletu tzw. PMM. PMM miał dwurzędowy magazynek, mieszczący 12 naboi i znacznie mocniejszy rodzaj amunicji (nabój 9 × 18 mm PMM) – o lżejszym pocisku, i zwiększonym ładunku prochowym, co w konsekwencji oznaczało znaczne zwiększenie prędkości początkowej pocisku i – co w tej sytuacji konieczne, znaczne wzmocnienie szkieletu. Jednak PMM przy tak dużym odrzucie miał bardzo poważne problemy z celnością. Eksportowe wersje pistoletu Makarowa dostępne są również w kalibrze 9 × 17 mm Short (.380 ACP).